SSD (درایو حالت جامد)

نوعی رسانه ذخیره سازی غیر فرار است که داده های مداوم را روی حافظه فلش ذخیره می کند. این دو بخش اساسی دارد – یک حافظه فلش NAND و یک کنترل کننده فلش بهینه شده برای ارائه عملکرد خواندن-نوشتن به صورت پی در پی و همچنین واکشی تصادفی. SSD ها هیچ قسمت متحرکی ندارند ، بنابراین بدون شکستن ، چرخش به سمت بالا یا پایین ، مانند مورد درایوهای دیسک سخت پارچه ای با رسانه های مغناطیسی چرخان و آنها است.

SSD یک مزیت عملکردی مشخص را ارائه می دهد. در گذشته ، قیمت SSD ها بسیار بالاتر از HDD بود. هنوز هم ، با پیشرفت در فن آوری ساخت و ظرفیت تراشه ، قیمت ها به طور مداوم در حال کاهش است ، که ارزش آن را برای هر دلار ارزش دارد.
سرعت انتقال SSD

حافظه های SSD سرعت انتقال بالا ، تأخیر کم حتی با دسترسی تصادفی به داده ها ، دوام بیشتر اما نه برای استفاده از ذخیره سازی سلسله مراتبی و انتظار می رود هیچ صدایی از قطعات متحرک نداشته باشد. افزایش عملکرد چشمگیر را می توان در کاربردهای روزمره مشاهده کرد ، مانند سرعت بوت شدن سیستم و سرعت خاموش کردن ، راه اندازی نرم افزار قوی تر است و سیستم نرمتر و بدون هیچ گونه عقب ماندگی احساس می شود. شما باید SSD را امتحان کنید تا جادویی را که با عملکرد و چابکی سیستم رایانه ای شما در مدیریت بارهای سنگین بازی می کند ، ببینید.

برای دستاوردهای قابل درک و واقعی عملکرد ، ذخیره سازی آخرین تنگنا بود که با ظهور SSD و سپس راهکارهای ذخیره سازی NVMe SSD با عملکرد بالا از بین رفت. حافظه های SSD فلش NAND عملکرد ورودی-خروجی را کاملاً بهبود بخشیده و زمان دسترسی از 6-12 میلی ثانیه به کمتر از 1 میلی ثانیه کاهش یافته است. با این وجود ، کمتر از 1 میلی ثانیه زمان دسترسی و ورودی و خروجی شگفت آور نزدیک به ظرفیت واقعی درایوهای فلش نبود. مسئله سخت افزار و نرم افزار قدیمی بود که بیش از پنج دهه پیش به جای SSD های سریع ، برای HDD ساخته شده بود.

چندین نوع SSD موجود که از نظر عملکرد و ضریب شکل با یکدیگر رقابت می کنند ، اثر واقعی و استحکام حافظه فلش تاکنون حاصل شده است.